افزایش ارزش دارایی‌های استهلاک‌پذیر ناشی از تجدید ارزیابی، با رعایت تبصره ۱ ماده ۱۴۹ قانون مالیاتهای مستقیم، از شمول مالیات بر درآمد معاف است. همچنین، سود و زیان سنواتی و آثار انباشته ناشی از تغییر رویه، با رعایت مواد ۹۴ و ۱۰۶ قانون مالیاتهای مستقیم، بر درآمد مشمول مالیات اثر نمی‌گذارند.
بر این اساس در متن بخشنامه سازمان امور مالیاتی برای رفع ابهامات مالیاتی مرتبط با استاندارد حسابداری شماره (۳۵) با عنوان مالیات بر درآمد، تاکید شده است که برای رفع سؤالات و ابهامات مطرح شده در خصوص آثار مالیاتی ناشی از اجرای استاندارد حسابداری شماره (۳۵) با عنوان مالیات بر درآمده مواردی مقرر شده است از جمله اینکه: از آنجا که تغییرات به عمل آمده در نتیجه رعایت این استاندارد، صرفاً تغییر در نحوه گزارشگری مالی بوده؛ لذا به طور کلی با توجه به مفاد مواد (۹۴) و (۱۰۶) قانون مالیاتهای مستقیم مبنی بر چگونگی تعیین مأخذ مشمول مالیات، صرف اجرای استاندارد حسابداری مذکور موجب تغییر در مأخذ مشمول مالیات نخواهد بود. بنابراین، حساب بدهی مالیات انتقالی که در نتیجه رعایت استاندارد یاد شده ایجاد می شود لزوماً بدهی مالیاتی ابرازی مودی تلقی نشده و مؤثر بر ماخذ مشمول مالیات نیست.
همچنین حسابهای دارایی مالیات انتقالی و درآمد مالیات ایجاد شده بابت رعایت این استاندارد که صرفاً در راستای گزارشگری مالی است فاقد اثر مالیاتی بر مأخذ مشمول مالیات است.
حساب هزینه مالیات بر درآمد به موجب بند (۷) ماده (۱۴۸) قانون مالیاتهای مستقیم هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی نمی شود.
در همین حال منظور کردن بخشی از افزایش ارزش دارایی های استهلاک پذیر بابت تجدید ارزیابی به حساب بدهی مالیات انتقالی در اجرای استاندارد حسابداری شماره (۳۵)، موجب جب شمول مالیات بر درآمد نسبت به افزایش ارزش ناشی از تجدید ارزیابی در صورت رعایت مقررات تبصره (۱) ماده (۱۴۹) قانون مالیاتهای مستقیم، نخواهد بود.
آثار سود و زبان سنواتی ناشی از رعایت استاندارد حسابداری شماره (۳۵) از جمله شناسایی آثار انباشته ناشی از تغییر در رویه با رعایت مقررات مواد (۹۴) و (۱۰۶) قانون مالیاتهای مستقیم مؤثر بر درآمد مشمول مالیات نیست.
دیدگاهتان را بنویسید